Een van de redenen dat Jolly Doodles is aangesloten bij de ALAEU, is omdat wij de gezondheid van onze honden en het ras zover als mogelijk willen waarborgen. Elke fokhond die geregistreerd staat bij de ALAEU dient uitgebreid getest te worden voor hij of zij mag worden ingezet in een fokprogramma. Bij het maken van een fokcombinatie wordt tevens altijd gekeken of de honden qua gezondheid en testuitslagen wel met elkaar matchen.

Bij Jolly Doodles worden de honden getest op het volgende:
– Heupdysplasie (HD)
– Elleboogdysplasie  (ED)
– Oogziekten
– Patellaluxatie
– PRA/PRCD
– DM
– IC
– EIC

Heupdysplasie (HD)
De heup van een hond is een kogelgewricht en bestaat uit een kop en een kom. Wanneer de kop en de kom nauw aansluiten zorgt dit samen met de spieren voor goede stabiliteit. Bij HD sluiten de kop en kom niet goed op elkaar aan en dit zorgt voor instabiliteit en pijn bij de hond. Op latere leeftijd lijdt het tot kreupelheid en artrose.

Mogelijke oorzaken van HD (in willekeurige volgorde):
1. Snelle groei op jonge leeftijd en gewichtstoename
2. Erfelijkheid
3. Overvoeding
4. Overmatige en verkeerde beweging

De behandeling van HD bestaat uit zorgen voor een juist gewicht, juiste voeding, juiste beweging en kan aangevuld worden met pijnstillers, ontstekingsremmers en een operatie. Dit laatste is ingrijpend en kostbaar, maar gecombineerd met goede revalidatie kan het leiden tot goede resultaten.

Alle fokhonden worden bij de ALAEU getest op HD en gekeurd door de OFA in Amerika. Er zijn 3 uitkomsten van de test waarbij er met de hond gefokt mag worden, te weten Fair, Good & Excellent. Hierbij zijn strikte richtlijnen welke heupcombinaties wel en niet met elkaar gekruist mogen worden. Verder is het de verantwoordelijkheid van de fokker om goede voorlichting te geven over beweging, overgewicht en leefregels voor de (jonge) hond.

Elleboogdysplasie (ED)
Elleboogdysplasie (ED) is een gewrichtsprobleem in de elleboog waardoor het ellebooggewricht zich niet normaal ontwikkelt.. Als belangrijkste oorzaken worden genoemd (in willekeurige volgorde):
1. Snelle groei (het komt vaker voor bij zware en grote honden)
2. Erfelijkheid
3. Overvoeding
4. Onevenwichtige beweging op jonge leeftijd

Elleboogdysplasie wordt gekenmerkt door kreupelheid en stijfheid en de behandeling bestaat uit medicijnen, bewegingsvoorschriften, een dieet en soms een operatie.

Om de erfelijke factor zo ver mogelijk terug te dringen, worden alle fokhonden bij de ALAEU getest op ED en er mag alleen gefokt worden met honden met normale ellebooggewrichten. Wederom speelt ook verantwoordelijkheid van de nieuwe baas en voorlichting van de fokker een belangrijke rol.

Oogziektes
Er bestaan veel erfelijke oogziektes die niet in het DNA aangetoond kunnen worden. Om deze reden wordt er bij fokhonden van de ALAEU jaarlijks een oogtest afgenomen. Als er bij de test een oorziekte wordt geconstateerd wordt er in bepaalde gevallen niet langer met de desbetreffende hond gefokt.
Voor een uitgebreide lijst met oogziekten waarop getest wordt verwijs ik u door naar het fokreglement op de site van de ALAEU.

Patellaluxaties
Een patellaluxatie betekend in normaal Nederlands dat de knieschijf los ligt. Deze aandoening komt met name voor bij kleine honden en zal dus eerder gezien worden bij miniatures dan bij standards. Bij een luxatie schiet de knieschijf van z’n plek en hierdoor gaat de hond kreupel lopen. Het probleem is in de meeste gevallen de verhelpen met een operatie.
Alle Australian Labradoodles die geboren zijn na 01-01-2012 worden bij de ALAEU getest op patellaluxatie.

PRA/PRCD
Oftewel Progressieve Retina Atrofie en Progressieve Rod-Cone Degeneratie.

Dit zijn erfelijke oogziekten waardoor de hond op latere leeftijd blind kan worden.  Alle geregistreerde honden bij de ALAEU worden op deze ziekten getest of worden vrij verklaard via hun ouders. Omdat het verboden is om twee dragende honden met elkaar te kruisen, kan PRA/PRCD niet principe voorkomen bij een Australian Labradoodle die geboren is bij een ALAEU-fokker.

DM
Oftewel Degeneratieve Myelopathie.

Degeneratieve Myelopathie is een ernstige, neurologische aandoening aan het ruggenmerg van de hond en valt te vergelijken met de ziekte MS bij mensen. Sinds enige tijd is het mogelijk om via een DNA-test de marker op te sporen van deze ingrijpende ziekte. Middels deze test kan vastgesteld of de hond vrij, drager of lijder van de ziekte is. Binnen de ALAEU is sinds de invoering van de test een verbod ingesteld op het kruisen van 2 honden die beide drager zijn om zo de geboorte van daadwerkelijke lijders in een nest pups terug te dringen.

IC
Oftewel Improper Coat

De Improper Coat is geen ziekte, maar een afwijking van de rasstandaard. Een Labradoodle dient een krullende of golvende, niet-verharende vacht te hebben. Bij een improper coat verliest de Doodle echter wel haar en ook is het uiterlijk niet altijd zoals de standaard. Om pups met een improper coat zoveel mogelijk te voorkomen, kan er een DNA-test worden gedaan om zo dragerschap van het IC-gen uit te sluiten.

EIC
Oftewel exercise-induced collapse

EIC is een inspanning geïnduceerde collaps waarbij de hond als gevolg van zware inspanning en/of extreme opwinding door de achterpoten zakt om vervolgens niet meer op te kunnen staan. Honden die lijden aan EIC blijven tijdens een instorting dikwijls wel bij bewustzijn, maar kunnen wel suf of gedesoriënteerd zijn. Gedurende de collaps stijgt de lichaamstemperatuur van de hond tot boven de 41 graden, iets wat enkele lijders van deze aandoening fataal is geworden. In de meeste gevallen heeft de hond na de collaps geen pijn, zwakte, stijfheid of andere restverschijnselen.  Naast zwarte inspanning kan ook een hoge omgevingstemperatuur uitlokkend zijn voor een aanval. Honden met EIC kunnen tevens een prikkelbaar persoonlijkheid hebben. Honden met EIC kunnen een redelijk normaal leven lijden, mits hun baasjes in staat zijn om zwarte inspanning en hoge opwinding te voorkomen.

Het is mogelijk om via een DNA-test de marker op te sporen van deze ziekte. Middels deze test kan vastgesteld of de hond vrij, drager of lijder van de ziekte is. Binnen de ALAEU is sinds de invoering van de test een verbod ingesteld op het kruisen van 2 honden die beide drager zijn om zo de geboorte van daadwerkelijke lijders in een nest pups terug te dringen.

Ziekte van Addison
De ziekte van Addison is een aandoening aan de bijnierschors en de ziekte komt bij meerdere rassen voor. Het is een ziekte die lastig te diagnosticeren valt en hierdoor wordt hij wel eens gemist. De hond is vaak niet lekker, sloom, heeft last van diarree of overgeven etc. Als de hond keer op keer last heeft van deze verschijnselen kan het goed zijn om bij de dierenarts een bloedtest en een ACTH-test te laten doen op Addison. Als de ziekte niet behandeld wordt, kan de hond uiteindelijk in shock raken en zelfs overlijden. Tijdige diagnostiek kan echter zorgen dat de hond goed wordt ingesteld op medicatie en dan heeft het dier een relatief goed leven.

Het vermoeden bestaat dat deze ziekte erfelijk is, maar de wijze waarop de ziekte vererft is (nog) niet wetenschappelijk vastgesteld. Bij de ALAEU worden lijders en ouders van lijders geregistreerd zodat daar met fokken zorgvuldig naar gekeken kan worden. Zo kunnen er honden gekruist worden met zo min mogelijk risico. Uiteraard wordt er met honden die lijden aan Addison niet gefokt. Helaas is er nog geen DNA marker die aantoont of de hond drager van de ziekte is.