Een fokverbod

De pups van Jolly Doodles zullen naar hun nieuwe baasjes gaan op een zogenaamd contract. Dit betekend dat zij niet met 7 weken gecastreerd worden zoals dat vroeger gebeurde. Ook is er geen leeftijdsgrens gesteld waarop een eventuele castratie wel moet plaatsvinden. In plaats daarvan werkt Jolly Doodles met een fokverbod. Als nieuwe eigenaar ga je met ons de overeenkomst aan dat je een gezellige gezinshond in huis haalt, zonder de intentie om daarmee te fokken. Onder deze voorwaarde mag de hond dan ook na de leeftijdsgrens van 18 maanden (voorheen de grens om gecastreerd te worden) intact blijven.

Voor dit fokverbod is jarenlang stevig gediscussieerd binnen de rasvereniging. Als voorstander van een natuurlijke omgang met honden, was ik dolblij toen deze wijziging werd goedgekeurd. Het al dan niet laten castreren of steriliseren van een hond moet altijd maatwerk zijn. Er zijn honden die baat hebben bij het wegnemen van de hormonen, maar er zijn ook zeker honden die hier wellicht nadelige gevolgen van zullen ondervinden. Door een castratie op de hond aan te passen (en dus ook de vrijheid te hebben om te kiezen voor géén castratie), verhoog je in mijn optiek het welzijn van je dier.

Waarom dan wel een fokverbod? 
Veel mensen die ons ras niet goed kennen, denken dat een fokverbod gemotiveerd is vanuit geld. Immer, door fokken niet toe te staan verdienen de bestaande fokkers in hun ogen bakken met geld. Nu is dat verdienen van enorme geldstromen sowieso een mythe die ik direct kan tackelen, want goed fokken betekend veel investeren en dus is de winst nihil. Toch heb ik liever niet dan iedere pupkoper zomaar een nestje op de wereld zet met zijn of haar hond. Het grootbrengen van een nestje is een taak met enorme verantwoordelijkheid. Je hebt hiervoor in mijn ogen veel kennis en kunde nodig om dit goed aan te pakken, het is meer dan zomaar een reu en een teef bij elkaar zetten en zien wat er gebeurd. Daarnaast is ook niet zomaar elke hond geschikt om zich voort te planten. Met het fokken van een nestje, hoop je het ras van jouw hond te verbeteren en dit kan alleen als je met gezonde en stabiele honden werkt. Je wilt niet klakkeloos de populatie vergroten, maar iets toevoegen.

Naast de selectie van de juiste honden, is het grootbrengen van een nestje ook een flinke kluif! Nog voor de pups geboren zijn, ben je veel tijd kwijt aan het kiezen van een gezonde reu, het vinden van een bekwame dierenarts en het inkopen van allerlei materialen. Zodra de pups er zijn, ben je minimaal 10 weken praktisch fulltime met de pups en moeder bezig. Monitoren, begeleiden, socialiseren, bijsturen.. Dit is niet zo 1-2-3 te combineren met een normale baan en vereist daarnaast ook veel kennis van honden en hun gedrag. Kortom, de investering die je moet doen in het grootbrengen van een nestje is flink en als je hiertoe niet bereid ben, zou je in mijn ogen geen fokker moeten willen zijn.

Wil je wel het hele proces van een nestje meemaken, maar lijkt de verantwoordelijkheid van zelf fokker zijn je te groot? Onderzoek dan eens de optie van gastgezin worden.